Kasy oporu – organizacje robotnicze, tworzone w Królestwie Polskim w celu gromadzenia funduszów na akcję strajkową. Pierwsze kasy oporu powstały w Warszawie w 1878 r., z inicjatywy Ludwika Waryńskiego. Po kilku miesiącach aktywiści wskutek represji musieli przerwać działalność, a następnie kontynuować ją w nowo zakładanych kółkach socjalistycznych. Ponownie utworzone w 1890–1891 z inicjatywy Związku Robotników Polskich i II Proletariatu. Powstałe wówczas w Warszawie i Łodzi kasy oporu zajmowały się również pracą oświatową. W Łodzi kasy oporu zrzeszały w końcu 1891 r. kilka tys. członków, były jedną z zalążkowych form związków zawodowych.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.