Służba Budowlana w Generalnym Gubernatorstwie (Der Baudienst im Generalgouvernement) – organizacja pracy obowiązkowej, utworzona w 1940 r. przez okupacyjne władze niem. w GG; prowadziła przymusową rekrutację ludności do pracy przy budowie dróg i kolei, melioracjach i regulacji rzek, a od 1943 także w przemyśle zbrojeniowym.

Do pracy byli zobowiązani (od IV 1942) mieszkańcy GG w wieku 18–60 lat (służba nie obejmowała Niemców, innych cudzoziemców, Żydów i Cyganów); rekrutacja odbywała się przez pobór i dobrowolne zgłoszenia; służba trwała początkowo 3–6 miesięcy, od końca 1941 do 1 roku lub dłużej; stan liczebny II 1944 wynosił ok. 70 tys. osób; znaczna część zobowiązanych do S.B. w G.G. uchylała się od jej odbywania, a wcieleni często uciekali.

• Wróblewski., Służba budowlana (Baudienst) w Generalnym Gubernatorstwie 1940–1945, Warszawa 1984.