Śniadowo, zwane do 1818 roku Smłodowem lub Smołodowem, wraz z dobrami zmłodowskimi zostały nadane przed 1390 rokiem Piotrowi Giezie, sędziemu łomżyńskiemu i nowogrodzkiemu. Pierwszy kościół stanął tu 1405 roku, w 1699 jednak spłonął. Przez trzy stulecia Śniadowo było własnością prywatną.

Rozwój nastąpił, kiedy w 1703 roku król August II dał osadzie przywilej na cztery jarmarki. Gdy Śniadowo było w rękach jezuitów otrzymuje prawa miejskie. Traci je jednak pod zaborami w 1869 roku.

W drugiej połowie XIX znajduje się tu urząd gminy, szkoła początkowa, sąd gminny, młyn wodny oraz wiatrak, a w okresie powojennym także posterunek policji, poczta, ochotnicza straż pożarna. Działania wojenne w znacznym stopniu zniszczyły miejscowość.