Wielka Synagoga Chóralna w Rydze, od swej lokalizacji zwana potocznie Gogol-Schule, powstała w latach 1868–1871 wedle proj. Paula von Hardenacka. Miała charakter neorenesansowy, także z wykorzystaniem elementów innych stylów architektonicznych. Uznawana była za największą i najpiękniejszą w Rydze, słynęła także z kantorów i chóru, przyciągających słuchaczy innych wyznań. Budowla została spalona przez Niemców 4 lipca 1941 roku. Prawdopodobnie śmierć poniosło wówczas ok. 20 kobiet i dzieci, żydowskich uchodźców z Litwy, których zamknięto w piwnicy. Spalenie budowli filmowano na potrzeby kroniki filmowego Wehrmachtu, podpalenie przypisując Sowietom („komisarzom GPU”).

Po 1945 r. resztki synagogi doszczętnie zburzono. Na początku lat 90. XX w. urządzono tu miejsce pamięci.