Abraham Majmuni, Abraham Ben Mosze Ben Majmon (1186 Kair – 1237 Kair) – syn Majmonidesa, odziedziczył po ojcu przewodnictwo żydowskiej wspólnoty w Egipcie, rozwinął jego filozoficzne dzieło. Kiedy w latach 1232–1235 trwał spór o racjonalizm Majmonidesa w pn. Hiszpanii, Abraham Majmuni napisał Milchamot ha-Szem [„wojny Pana”], apologię racjonalizmu swego ojca. Był autorem wielu dzieł egzegetycznych i halachicznych. Poglądy teologiczne zawarł w Kifajat al-Abidin [„szczegółowy przewodnik dla sług bożych”]. Opowiedział się za mistyką islamskich sufich, za najważniejszy przykład sufickiego sposobu życia uważał proroka Eliasza, za ostateczny cel ludzkiego życia uznał ograniczenie obcowania z rzeczami światowymi i przestrzeganie ściśle ascetycznej formy postępowania na drodze do jedności z Bogiem.

Bibliografia:

• Rosenblatt S., The High Ways to Perfection of Abraham Maimonides, New York 1966.

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN.