Absalom (ok. 1000 p.n.e. – ok. 970 p.n.e.) – według Biblii trzeci syn króla Dawida, Księga Samuela rozwija 2 wątki z życia Absaloma: jego krwawą zemstę na przyrodnim bracie Amnonie za kazirodczy stosunek z ich siostrą Tamarą oraz bunt przeciwko Dawidowi. Przyczyną buntu było prawdopodobnie wybranie przez Dawida nie jego, lecz Salomona na następcę tronu. W odpowiedzi na to Absalom zebrał wojska i wystąpił zbrojnie przeciw ojcu, zdobył Jerozolimę i ogłosił się królem Hebronu, w końcu poniósł klęskę w lesie Efraima, a sam został przebity oszczepem przez dowódcę wojsk królewskich – Joaba, gdy jego włosy zaplątały się w gałęziach dębu. Chociaż Absalom został uznany za zbrodniarza, Dawid opłakiwał śmierć syna, przed którą nie zdołał go uchronić.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.