Faktor [łac.]:

1) w średniowieczu i czasach nowożytnych przedstawiciel kupca upoważniony do prowadzenia w jego imieniu działalności handlowej w innym mieście lub regionie. Na ogół faktor otrzymywał określoną prowizję lub udział w zyskach reprezentowanego przez siebie kupca, niekiedy jednak była to tylko odpłatna wymiana usług między przedsiębiorcami z różnych miast (np. kupców gdańskich w stosunku do kupców holenderskich lub angielskich). W Polsce faktorzy byli spotykani już w XV w., rozpowszechnili się XVI–XVII w., zwłaszcza w handlu zbożem;

2) określenie dwornika.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.