Ludowy Związek Kobiet (LZK) – konspiracyjna organizacja społ.-polit. kobiet, utworzona II 1942, związana z ruchem lud. i uznająca zwierzchnictwo Centralnego Kierownictwa Ruchu Ludowego; prowadziła służbę sanitarną, obsługiwała konspiracyjną łączność i kolportaż wydawnictw „Roch” i BCh, pomagała rodzinom więzionych i pomordowanych, zaopatrywała w żywność oddziały BCh, prowadziła samokształcenie i tajne nauczanie; w kierownictwie LZK m.in.: A. Chorążyna, M. Szczawińska, W. Tropaczyńska-Ogarkowa; LZK skupiał ok. 12 tys. kobiet, z tego 8 tys. działało w Zielonym Krzyżu; prasa centralna („Żywią”, „Biedronka”) i terenowa; w 1945 członkinie LZK podjęły działalność w PSL i ZMW RP „Wici”.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.