W 1885 r. powstała w Gostyniu prywatna szkoła dla dziewcząt (Privat Mädchenschule). Założyła ją pochodząca z Leszna Cäcilie Gross, córka nauczyciela tamtejszej szkoły żydowskiej, Louisa Grossa. Na początku działalności szkoła liczyła 14 uczennic (4 wyznania katolickiego i 10 wyznania mojżeszowego). W 1900 r. uczęszczały do niej 33 dziewczęta, a w 1891 r. , po wyjeździe C. Gross do Budapesztu i objęciu placówki przez Aurelię Norden (także z Leszna) – 30 dziewcząt.

W 1897 r. szkoła została wykupiona z rąk dotychczasowej właścicielki i podporządkowana kuratorium ustanowionemu przez rodziców uczennic, których było wówczas 17 (3 katoliczki, 2 ewangeliczki, 12 Żydówek). Od 1899 r. szkoła działała jako szkoła koedukacyjna, a nauke pobierało w niej 27 dziewcząt i 4 chłopców (3 osoby wyznania ewangelickiego, 12 katolickiego, 16 mojżeszowego). W tym samym roku nowa kierowniczka została Anna Rackwitz, która odkupiła szkołę od kuratorium i prowadziła ją samodzielnie. W 1903 r. w szkole uczyło się 30 dzieci (18 katolików, 9 ewangelików, 3 Żydów), w 1906 r 27 uczennic (19 wyznania katolickiego, 5 ewangelickiego, 3 mojżeszowego), a w 1908 r. 41 (22 wyznania katolickiego, 9 ewangelickiego, 10 mojżeszowego). W 1910 r., w związku z połączeniem szkoły dla dziewcząt ze szkołą dla chłopców, utworzono w Gostyniu miejskie gimnazjum[1.1] .