Pierwsze wzmianki o obecności Żydów w Ślesinie pochodzą z początku XIX wieku. W 1884 r. było ich 270, co stanowiło 22% mieszkańców. Z kolei spis z 1921 r. podaje 304 Żydów – zatem 14,6% ogółu. W latach 30. XX w. mieszkało tu kilkadziesiąt rodzin żydowskich.
Pomimo stosunkowo niewielkich rozmiarów społeczności istniała tu gmina, o czym świadczy funkcjonowanie cmentarza. Toczyło się też ożywione życie kulturalne, m.in. w międzywojniu działał amatorski zespół teatralny w języku jidysz.
15 maja 1940 r. wszyscy ślesińscy Żydzi zostali wywiezieni przez Niemców do Zagórowa i Grodźca; ostatecznie padli ofiarą Zagłady. Wiadomo jednak, że jeszcze dzięki przedwojennej emigracji ocalały w Argentynie rodziny Kaufmanów i Bierów; wyszła tam też książka w języku hiszpańskim, poświęcona żydowskiemu Ślesinowi.
Bibliografia
- Slesin, [w:] The Encyclopedia of Jewish Life Before and During the Holocaust, t. 3, red. Sh. Spector, G. Wigoder, New York 2001, s. 1199.