Passent Daniel, właśc. Daniel Passenstein (ur. 28.04.1938 Stanisławów) – dziennikarz, felietonista, dyplomata.

Urodził się w Stanisławowie (ob. Iwano Frankiwsk na Ukrainie) jako syn agronoma Bernard Passensteina i Izabeli z domu Mitz. Po wybuchu wojny sowiecko-niemieckiej w czerwcu 1941 r. Passensteinowie ukryli syna pod Częstochową. Opieką nad małym Danielem zajmował się przyjaciel Passensteinów Gustaw Godek, posługujący się w czasie wojny nazwiskiem  Tadeusz Płoński. Chłopiec tułał się po wielu kryjówkach, a w 1944 r. doczekał wyzwolenia na warszawskiej Pradze. Jego rodzice zostali zamordowani w tym samym roku pod Warszawą. Po 1945 r. wychowywał się w Berlinie u wuja, Jakuba Prawina, który stał na czele Polskiej Misji Wojskowej w Niemczech. Później studiował ekonomię w Leningradzie, Warszawie i w Princeton. W czasie studiów na Uniwersytecie Warszawskim rozpoczął współpracę ze „Sztandarem Młodych”, a w 1959 .r z tygodnikiem „Polityka”, dla którego pisze do dzisiejszego dnia. Na pocz. lat 60. XX w. udało pozyskał prawa do publikacji pamiętników Adolfa Eichmanna i „Polityka” była jednym z pierwszych czasopism, które wydało ten tekst. Pisał też do Współpracował z teatrami i kabaretami, m.in. ze Studenckim Teatrem Satyryków (STS) i Kabaretem pod Egidą.

W latach 1997–2002 pełnił funkcję ambasadora RP w Chile. Część tekstów publicystycznych Passenta została wydana w formie książkowej (Pan Bóg przyjechał do Monachium; 1973, Rozbieram Senatora; 1973, Bywalec ; 1974, Bitwa pod wersalikami; 1984, Bałwan pod klucz; 1986, To jest moja gra; 1990, Choroba dyplomatyczna; 2002).