Peiper Leon (09.02.1865 Kraków – 1942 Bełżec) – prawnik.
Peiper urodził się w Krakowie w rodzinie żydowskiej. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu w 1889 r. stopnia doktora prawa studiował także na uniwersytecie w Berlinie. Po powrocie zdał egzamin adwokacki i w 1895 r. otworzył własną kancelarię adwokacką w Przemyślu. Prowadził ją aż do wybuchu II wojny światowej.
Bardzo szybko zyskał sławę znawcy praw i świetnego obrońcy. Zaangażował się w prace lokalnego Towarzystwa Prawniczego a także Izby Adwokackiej. Oprócz działalności prawniczej Peiper aktywnie uczestniczył w życiu społecznym Przemyśla. Związany był ze środowiskiem żydowskich asymilatorów. W 1903 r. wybrany został na stanowisko prezesa zarządu uniwersytetu ludowego „Toybenhala” stworzonego przez żydowską inteligencję w celu szerzenia oświaty polskiej wśród nie-zamożnych warstw ludności żydowskiej. Peiper był również członkiem przemyskiej Czytelni Ludowej, a także wspierał lwowskie Stowarzyszenie Akademickie „Zjednoczenie”. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości Peiper został wybrany do Żydowskiej Rady Ludowej zrzeszającej przedstawicieli wszystkich środowisk żydowskich. W latach 1925–1928 był prezesem klubu sportowego „Ha-Gibor”.
W okresie międzywojennym był uważany za jednego z lepszych prawników w Polsce. Teksty jego autorstwa ukazywały się w wielu czasopismach prawniczych, m.in.: „Gazety Sądowej Warszawskiej”, „Głosu Adwokatów”, „Głosu Prawa”, „Palestry” i „Polskiego Procesu Cywilnego”. Jako specjalista prawa karnego materialnego, procesu karnego i postępowania cywilnego należał do komitetu opiniodawczego lwowskiego „Głosu Prawa”. Opublikował m.in. Komentarz do kodeksu postępowania karnego (Rozp. Prez. R.P. z 19 marca 1928, Dz.U. R.P. nr 33, poz. 313) i do przepisów wprowadzających tenże kodeks, Komentarz do ustawy karnej skarbowej z 2 sierpnia 1926 r., Komentarz do Kodeksu Handlowego i przepisów wprowadzających tenże kodeks wraz z rozporządzeniami wykonawczemi.
Po wybuchu II wojny światowej postanowił opuścić bombardowany Przemyśl i wrócić do rodzinnego Krakowa. W 1941 r. został przesiedlony do getta. Najprawdopodobniej w czerwcu lub październiku 1942 r. wywieziono go do niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Bełżcu, gdzie został zamordowany.
Bibliografia:
- Andrzejewski Z., Leon Peiper (1865–1942) – zapomniany wybitny uczony i adwokat, „Palestra” 2008, 1-2 [online] http://palestra.pl/old/index.php?go=artykul&id=2592 [dostęp: 18.06.2015].