„Tygodnik Ilustrowany” – pismo lit., artyst. i społ., wyd. 1859–1939 w Warszawie; założyciel i do 1874 wydawca J. Unger, do 1882 G. Unger, następnie wyd. przez spółkę Gebethner i Wolff; redaktorzy: L. Jenike (1859–86), J. Wolff (1886–1918), później m.in.: A. Oppman, A. Grzymała-Siedlecki, Z. Dębicki, P. Choynowski; w redakcji w różnych okresach: J. Bartoszewicz, F.M. Sobieszczański, W. Szymański, K.W. Wójcicki, M. Gawalewicz, W. Korotyński; „T.I.” należał do tzw. starej prasy; w okresie Młodej Polski publikował utwory modernistów (1898–1907 kier. lit. — I. Matuszewski); pod redakcją Wolffa wprowadzono dział informacji krajowych i zagranicznych oraz korespondencji; drukowano m.in. Nad Niemnem E. Orzeszkowej, Chłopów W.S. Reymonta, Popioły S. Żeromskiego; pismo przyczyniło się do rozkwitu pol. ilustracji drzeworytniczej (zwłaszcza 1862–68, gdy kier. artyst. był J. Kossak), popularyzowało malarstwo współczesne.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.