Gelber Natan Michael (27.05.1891 Lwów – 24.09.1966 Jerozolima) – historyk.

Gelber urodził się w ortodoksyjnej rodzinie. W młodości zaangażował się w ruch syjonistyczny. Był jednym ze współzałożycieli organizacji młodzieżowej Ha-Techija w Wiedniu. Studiował filozofię w Berlinie i Wiedniu, gdzie w 1916 r. uzyskał doktorat. W czasie I wojny służył w armii austro-węgierskiej. W latach 1921–1930 pełnił funkcję przewodniczącego Organizacji Syjonistycznej w Austrii. Brał udział w kongresach syjonistycznych, w latach 1927, 1929 i 1933 był ich sekretarzem generalnym. Był przedstawicielem organizacji Keren Ha-Jesod na Europę Środkową. W 1934 r. wyemigrował do Palestyny i pracował w centrali Keren Ha-Jesod w Jerozolimie. 

Gelber zajmował się badaniem historii Żydów. Współpracował przy tworzeniu publikacji Encyclopaedia Judaica i Jüdischen Lexikon. Opublikował kilka większych studiów historycznych, m.in. Juden und der polnische Aufstand (Wiedeń 1923). Kolejne prace, w tym dwutomową Historię syjonizmu w Galicji oraz studia poświęcone Lwowowi i Brodom, opublikował w języku hebrajskim w latach 1955–1958.     

Bibliografia:

• Gelber, Nathan Michael, [w:] Lexikon deutsch-jüdischer Autoren, t. 8: Frie–Gers, München 2000, ss. 372–376.
• Żydzi w Polsce. Dzieje i kultura. Leksykon”, red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski, Warszawa 2001.