Landau Rafał (? – po 1941 ZSRR) – adwokat, działacz społeczny w Krakowie.

Był synem Hirsza Landaua, który przez długi czas pełnił funkcję wiceprzewodniczącego gminy żydowskiej w Krakowie. Po śmierci ojca, w 1904 r., Rafał został wybrany do władz gminnych. Od 1918 do 1939 r. sprawował urząd przewodniczącego gminy żydowskiej w Krakowie, najpierw z mandatu wyborców, a później jako przewodniczący komisaryczny (był jednocześnie przewodniczącym gminy żydowskiej na Podgórzu, jeszcze formalnie niepołączonej z krakowską). Przed wybuchem I wojny światowej wsławił się skutecznie przeprowadzonymi procesami sądowymi przeciw felicjankom na Smoleńsku, które skłaniały nieletnie dziewczęta żydowskie do przyjęcia chrztu. Opiekował się troskliwie Zakładem Sierot Żydowskich, które utrzymywała gmina i kobiece stowarzyszenie Megadle Jesomim. Do do wybuchu wojny był przewodniczącym zarządu.

Andrzej Żbikowski

Tekst powstał na podstawie książki „Żydzi w Polsce. Dzieje i kultura. Leksykon”, red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski, Warszawa 2001.