Nazwa miejscowości pochodzi zapewne od słowiańskiego imienia Chrzan. Chrzanów po raz pierwszy wzmiankowano w 1377 roku. Wówczas to król Ludwik Węgierski nadał wieś Dymitrowi z Goraja - podskarbiemu i późniejszemu marszałkowi Królestwa. Na początku XV w. nastąpił podział dóbr, w wyniku czego Chrzanów trafi w ręce bratanków możnowładcy, dziedziców ze Stojanie. W 1508 r. wieś, będąca własnością Firleja, została przeniesiona na prawo magdeburskie. Kilkadziesiąt lat później Chrzanów liczył 8 łanów kmiecych, był także folwark.

W I połowie XVI w. wieś została podzielona na dwie części. Właścicielami jednej części zostali Gorajscy, zaś drugą przejął W. Sieneński. Sprzedał on z kolei swoją część Stanisławowi Górce, wojewodzie poznańskiemu. Po śmierci tego ostatniego ta część wsi przeszła w ręce Jana Zamojskiego w 1596 r., który wcielił ją do swojej ordynacji. Sprzedaż dóbr Zamojskiemu spowodowała konflikt z rodziną Gorajskich. W 1598 r. zbrojni nasłani przez ordynata najechali na dobra Gorajskiego w Chrzanowie.

W XVI w. wzrosła powierzchnia upraw, która w 1626 r. liczyła 38,5 łana. Po bezpotomnej śmierci Teodora Gorajskiego część wsi dostała się w 1665 r. w ręce Teofili Rejowej (później Fredrowej). W 1693 r. z kolei została ona sprzedana Stanisławowi Szczuce referendarzowi koronnemu. Na skutek wojen w XVII w. wiele łanów ziemi uprawnej leżało odłogiem. Na początku XVIII w. w części ordynackiej była arenda, karczma i folwark. Na przełomie XVIII i XIX w. Chrzanów kilkakrotnie zmieniał właściciela. Na skutek rozbiorów wieś weszła pod panowanie austriackie. W 1815 r. należała do Królestwa Polskiego pod berłem rosyjskiego caratu. W 1827 r. W Chrzanowie było 893 mieszkańców. W połowie XIX w. w części szlacheckiej osadzono kilkunastu gospodarzy żydowskich, którzy zajmowali się również tkactwem.

W 1918 r. wieś wróciła w granice niepodległej Polski. W okresie II wojny światowej Chrzanów był silnym ośrodkiem partyzantki. We wrześniu 1943 r. oddział Batalionów Chłopskich spalił urząd gminy i wykonał egzekucję na tutejszym nauczycielu za kolaborację z nazistami. W okolicach wsi funkcjonował podziemny szpital polowy.