„Czartak” – czasopismo literacko-artystyczne, wydawane w 1922 r. w Wadowicach (1. numer), redagowane przez Emila Zegadłowicza oraz E. Kozikowskiego i J.N. Millera; nazwa od siedziby zboru ariańskiego w Mucharzu nad Skawą; także grupa pisarzy (poza wymienionymi J. Brzostowska i T. Szantroch) związanych z tym pismem (kontynuacją „Cz.” były 2 almanachy poet. grupy, wyd. 1925 w Warszawie i 1928 w Krakowie); w programie grupy, zbliżona do ekspresjonizmu, krytyka współczesnej cywilizacji urbanistyczno-technologicznej, poszukiwanie duchowego związku z przyrodą i kulturą ludową, głównie regionu podhalańsko-beskidzkiego (z nawiązaniem do lud.-balladowej tradycji pol. romantyzmu); grupa przestała istnieć po 1933.

Bibliografia

• E. Kozikowski Emil Zegadłowicz i grupa Czartaka, w: tegoż Więcej prawdy niż plotki, Warszawa 1964;
• J. Prokop Prymitywizm w kręgu Czartaka, w: Problemy literatury polskiej lat 1890–1939, Wrocław 1972.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.