„Kurier Poznański” – dziennik informacyjno-publicystyczny, wydawany w latach 1872–1939 w Poznaniu; do 1906 wyrażał poglądy wielkopol. środowisk konserwatywno-katolickiego, broniąc polskiej tożsamości narodowej, m.in. za cenę postawy lojalistycznej; od 1906 r. był nieformalnym organem ND, ewoluując w kierunku formuły dziennika przeznaczonego dla inteligencji, występującego pod hasłami nacjonalistycznymi przeciw polityce germanizacji; od 1918 r. najpoważniejsza gazeta codzienna obozu narodowego wydawana poza Warszawą; dysponowała dobrym zespołem współpracy (m.in.: R. Dmowski, S. Stroński, S. Wasylewski, M. Seyda), korespondentami zagranicznymi; rozbudowany dział przeznaczony dla młodzieży; redaktorzy naczelni, m.in.: T. Żychliński, ksiądz A. Kantecki, B. Marchlewski, Seyda; nakład do 30 tys. egz. (1918–39).

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.