Amida (hebr., stanie) – modlitwa, znana również jako Szemone esre (hebr., Osiemnaście błogosławieństw; w II w. n.e. dodano dziewiętnaste), stanowiąca główną część nabożeństwa synagogalnego. Odmawiana jest w trakcie modlitwy porannej (szacharit), popołudniowej (mincha) i wieczornej (maariw). W szabat, święta i przy nowiu księżyca zastępuje się ją krótszą wersją, zwaną musaf amidą odmawia się po cichu, na stojąco, ze złączonymi stopami i twarzą zwróconą w kierunku Jerozolimy. Nie wolno przerywać jej odmawiania.

Tekst powstał na podstawie książki „Żydzi w Polsce. Dzieje i kultura. Leksykon”, red. J. Tomaszewski, A. Żbikowski, Warszawa 2001. 

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN