Czerwone Harcerstwo Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego - organizacja wychowawcza dzieci (8–16 lat) utworzona z inicjatywy Organizacji Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego (OM TUR), związana z PPS, działała w latach 1926–1939 głównie w środowisku robotniczym. Było autonomiczną częścią TUR, stosowało metody harcerskie, realizowało socjalistyczne idee wychowawcze, uczestniczyło w akcjach politycznego ruchu robotniczego, współpracowało z Robotniczym Towarzystwem Przyjaciół Dzieci i Federacją Socjalistyczną Dzieci Żydowskie „Skif”. W 1933 przystąpiło do Międzynarodówki Wychowania Socjalistycznego, w 1939 prowadziło działalność w ok. 130 miejscowościach, w czasie okupacji niemieckiej członkowie Czerwonego Harcerstwa działali w cywilnej i wojskowej konspiracji socjalistycznej. Działacze Cz.H.T.U.R. weszli do ZHP. Organ prasowy - miesięcznik „Gromada”, czołowi działacze: S. Dubois (przewodn.), J. Deptuła, K. Wojciechowski.

10 lat Czerwonego Harcerstwa, Warszawa 1936.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.