Gehenna [hebr. ge (ben) Hinnom, aram. gehinnam 'dolina (syna) Hinnoma', 'dolina jęku'] – dolina w pobliżu południowo-zachodniej części starożytnej Jerozolimy, którą Żydzi uważali za splamioną przez kult pogański (zwłaszcza kult Molocha); prorok Jeremiasz widział ją jako miejsce przyszłej kaźni i gniewu Bożego; w końcowych partiach Księgi Izajasza Gehenna  jest miejscem mąk i kary po Sądzie Ostatecznym; w II w. p.n.e. i później identyfikowana z szeolem; w Nowym Testamencie utożsamiana z piekłem jako miejscem wiecznej kary duszy i ciała po powszechnym zmartwychwstaniu; pot. długotrwałe cierpienia, męczarnie.

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.