Izraelita – tygodnik wydawany w latach 1866–1912 w Warszawie, pismo poświęcone problemom judaizmu, przez pewien czas sprawom religii i oświaty. Było to jedyne w tym czasie w Królestwie Polskim czasopismo żydowskie w języku polskim, prowadziło działy: Historia, Rozprawy o kwestiach religijnych, społecznych, ekonomicznych i pedagogicznych, Opisy i obrazy (szkice o Żydach w różnych krajach), Życiorysy i nekrologia, Korespondencje krajowe, Wiadomości bieżące, Kronika i inne. „Izraelita” przedstawiał obraz życia Żydów na ziemiach polskich i na świecie.
Wydawcy i publicyści uważali, że zadaniem pisma jest szerzenie oświaty, postulowali reformę skostniałych tradycji oraz równouprawnienie i integrację z narodem polskim. Redaktorem naczelnym pisma byli Samuel Peltyn, od 1896 r. Nahum Sokołów (działacz syjonistyczny), następnie Izrael Leon Grosglik i Adolf Jakub Cohn. Pismo osiągało nakład w 1870 r. – 330 egzemplarzy, w 1904 r. – 1040 egzemplarzy.
© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.
