Kierownictwo Walki Konspiracyjnej (KWK) – centralny organ kierowniczy walki konspiracyjnej, powołany w składzie Komendy Głównej Armii Krajowej na przełomie 1942 i 1943 roku. Szefem KWK został dowódca Armii Krajowej, szefem Sztabu – szef Sztabu Komendy Głównej AK. W skład KWK wchodzili też szef kontrwywiadu KG AK, szef Kierownictwa Dywersji KG i szef Biura Informacji i Propagandy KG AK. O utworzeniu KWK meldował dowódca AK w Meldunku organizacyjnym za okres 1.09.1942–1.03.1943 r., natomiast według szefa BIP, płka Jana Rzepeckiego, KWK nie istniało jako odrębna komórka, a był to kryptonim KG AK, stosowany w podpisach pod ogłaszanymi w prasie podziemnej wynikami akcji bojowych oddziałów AK. W dotychczasowej literaturze przedmiotu (w ślad za meldunkiem dowódcy AK) przyjęto uznanie istnienia KWK jako odrębnej komórki w KG AK, choć prawdopodobnie był to komitet ludzi (stojących na czele najważniejszych pionów KG AK), tworzących niewyodrębnione organizacyjnie ciało kolegialne w postaci KWK. Po raz pierwszy nazwa KWK pojawiła się na łamach centralnych pism państwa podziemnego „Rzeczpospolitej Polskiej” i „Biuletynu Informacyjnego” – 12.01.1943 i 14.01.1943 roku. Od tego czasu komunikaty prasowe o akcjach bojowych AK były podpisywane: KWK.

Bibliografia:

• Ney-Krwawicz M., Komenda Główna Armii Krajowej 1939–1945, Warszawa 1990.

Marek Ney-Krwawicz

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.