Klub Polski (pot. mamelucy, utylitaryści) – stronnictwo polityczne w okresie rezolucyjnej kampanii lat 1868–1873 w galicyjskim Sejmie Krajowym. Reprezentowało ono kierunek prawicowo-demokratyczny, skupiało głównie ziemian i inteligencję wschodniogalicyjską. Klub Polski opowiadał się za kompromisem z rządem austriackim na zasadach centralizmu monarchii i zarazem szerokiej autonomii dla Galicji, przeciwny natomiast był federalistom. Liczył ok. 40 posłów. Przywódcą Klubu był Florian Ziemiałkowski. Klub Polski uchodził za ugrupowanie wyjątkowo zdyscyplinowane (stąd nazwa „mamelucy”, nadana przez przeciwników politycznych).

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.