Kobiernictwo – rzemiosło zajmujące się wyrobem kobierców. Istniało już w starożytności (Azja), w średniowieczu było rozpowszechnione w wielu krajach Azji i Europy (Azja Mniejsza, Kaukaz, Persja, Afganistan, Buchara, Indie, Chiny, w Europie zwłaszcza Hiszpania i Francja). W Polsce najstarsze ślady kobiernictwa pochodzą z X w. z Opola. Kobiernictwo cechowe istniało od XV w. na Mazowszu (Sochaczew, później Łomża i Czersk). W XVII w. powstała manufaktura kobierców Koniecpolskich w Brodach, w XVIII w. – m.in. manufaktury Radziwiłłów w Białej Podlaskiej, Ogińskich w Sokołowie Podlaskim, Antoniego Tyzenhauza w Grodnie. W drugiej połowie XIX w. rozpoczął się rozwój fabrycznej produkcji dywanów.

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.