Komintern (ros. Komunisticzeskij Internacjonał – Międzynarodówka Komunistyczna) – organizacja zrzeszająca partie komunistyczne wszystkich krajów, założona w Moskwie w marcu 1919 r. z inicjatywy Lwa Trockiego i Włodzimierza Lenina.

Wśród założycieli było 19 partii, w tym Komunistyczna Partia Polski. Celem Międzynarodówki było doprowadzenie do rewolucji światowej. Partia członkowska musiała zobowiązać się do wspierania Rosji Radzieckiej w walce z kontrrewolucją oraz do prowadzenia legalnej i nielegalnej walki o władzę w swoim kraju. Decyzje Komitetu Wykonawczego Kominternu były dla niej wiążące.

Komintern de facto był instrumentem umożliwiającym władzom Związku Radzieckiego wpływanie na politykę we wszystkich krajach członkowskich i ułatwiającym działalność wywiadu sowieckiego. W latach 30. XX w. dzięki jego uchwałom tworzono tzw. fronty ludowe, jednoczące wszystkie organizacje lewicowe w danym kraju do walki z faszyzmem. W czasie wojny w Hiszpanii Komintern angażował swoich członków do walki po stronie republikanów. Popierał politykę ZSRR, nawet w momencie nawiązania współpracy z Hitlerem w 1939 roku. Został rozwiązany przez Stalina w 1943 roku.

Hasło powstało w ramach projektu „Zapisywanie świata żydowskiego w Polsce”, którego autorką jest Anka Grupińska, znana polska dziennikarka i pisarka, specjalizująca się w najnowszej historii Żydów polskich. Projekt ten, zainicjowany w 2006 roku przez Muzeum Historii Żydów Polskich, polega na rejestrowaniu rozmów z polskimi Żydami wszystkich pokoleń.