Komunistyczny Związek Młodzieży Polskiej (KZMP), do 1930 r. Związek Młodzieży Komunistycznej w Polsce – nielegalna organizacja młodzieży, powołana w marcu 1922 r. przez działaczy Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (Komunistyczej Partii Polski), głównie w celu przygotowywania kadr dla KPP; sekcja Komunistycznej Międzynarodówki Młodzieży. Związek działał pod kierownictwem KPP. Od 1923 r. w jego składzie (na prawach autonomicznych organizacji obwodowych) były Komunistyczny Związek Młodzieży Zachodniej Białorusi i Komunistyczny Związek Młodzieży Zachodniej Ukrainy. KZMP prowadził działalność polityczną, kulturalno-oświatową, sportową, kierował organizacją Pionier, współpracował m.in. z Organizacją Niezależnej Młodzieży Ludowej „Orka”, Związkiem Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Życie” oraz – w ograniczonym zakresie – z Organizacją Młodzieży Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego. Z jego inicjatywy w 1936 r. opublikowano Deklarację praw młodego pokolenia Polski (postulaty: równy start w życiu dla wszystkich, prawa demokratyczne, zapewnienie pracy, pokoju i powszechnej oświaty). Główni działacze Komitetu: Bronisław Berman, Aleksander Kowalski, Alfred Lampe, Antoni Lipski. W 1933 r. liczył ok. 15 tys. członków (dane według sprawozdań KZMP). Organy prasowe: „Towarzysz” (1922–1936), „Towarzysz Młodzieży” (1937–1938). W 1938 r. KZMP został rozwiązany wraz z KPP.

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne. Hasło powstało w ramach projektu „Zapisywanie świata żydowskiego w Polsce”, którego autorką jest Anka Grupińska, znana polska dziennikarka i pisarka, specjalizująca się w najnowszej historii Żydów polskich. Projekt ten, zainicjowany w 2006 roku przez Muzeum Historii Żydów Polskich, polega na rejestrowaniu rozmów z polskimi Żydami wszystkich pokoleń.