Koszykarstwo – rzemiosło zajmujące się wytwarzaniem wyrobów plecionych, najczęściej z wikliny; na ziemiach polskich znane od czasów przedpiastowskich, jego wytwórczość została zintensyfikowana przez rozwój handlu XV–XVII w. (wzrost zapotrzebowania na kosze i in. opakowania); uprawiane gł. na wsi, spośród miast największym ośrodkiem koszykarstwa był Gdańsk; w XIX w. weszło w skład wikliniarstwa.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.