Kraj Północno-Zachodni (ros. Siewiero-Zapadnyj kraj) – nazwa wprowadzona do użytku urzędowego w Rosji 1832, obejmująca tereny hist. Litwy (Litwa i Białoruś) włączone do Rosji w wyniku rozbiorów Polski; używana do 1917; pojęcie K.P.-Z. obejmowało gubernie: grodzieńską, kowieńską, mińską, mohylewską, wileńską i witebską.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.