Krajcar, grajcar (niem. Kreuzer „krzyżowy”) – moneta srebrna bita w Tyrolu i Trydencie 1269–71, o ciężarze 1,6 g, równa 20 denarom werońskim; w XIV w. bity w północnych Włoszech, popularny w Niemczech, od 1458 – w Austrii (krajcar = 4 wiedeńskie fenigi), do XVI w. z krzyżem na stemplu; główna moneta zdawkowa waluty reńskiej, krajcar = 1/60 złotego ryńskiego (złoty), w południowych Niemczech (do 1873) i Austrii (do 1857); od XVI w. bity w Czechach i na Śląsku, od XVII w. – na Węgrzech; za Zygmunta III też w Polsce (krajcar = 1/2 grosza; półtorak); od XVIII w. często miedziany; w Austrii 1857–92 nowy krajcar (w Galicji cent), moneta zdawkowa równa 1/100 florena.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.