Księgi Kronik – w Biblii dwuczęściowy utwór hist., na który składają się genealogie od Adama do powrotu Judejczyków z wygnania do Babilonii, dzieje rządów Dawida i Salomona i kronika królestwa judzkiego do wygnania (X–VI w. p.n.e.); w stosunku do Ksiąg Samuela i Ksiąg Królewskich relacja zamieszczona w K.K. jest na ogół wtórna i bardziej hagiograficzna (upiększenie Dawida); skupia się ona zwłaszcza na dziejach świątyni i kultu, co zapewne odzwierciedla punkt widzenia autora żyjącego w czasach pers. rządów na Bliskim Wschodzie; K.K. powstały prawdopodobnie w IV w. p.n.e.; często uważa się je wraz z Księgą Ezdrasza i Księgą Nehemiasza za jedną całość, zw. dziełem kronikarskim, i za dzieło jednego autora (umownie zw. Kronikarzem) lub jednej szkoły.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.