Kuczka (spolszczone z hebr. suka – szałas, namiot) – niewielki domek lub szałas, przystrojony nieraz malowidłami i owocami, wznoszony na dziedzińcu domu w jesienne Święto Kuczek; w domku tym przez siedem dni spożywa się posiłki i odmawia modlitwy na pamiątkę wędrówki do Ziemi Świętej przez pustynię, gdzie mieszkano w namiotach.
Fragment książki Eleonory Bergman „Nie masz bóżnicy powszechnej. Synagogi i domy modlitwy w Warszawie od końca XVIII do początku XXI wieku” za zgodą Autorki i Wydawcy. Wszelkie prawa zastrzeżone, w tym prawo do wykorzystania tekstu na innych stronach internetowych.