sabatarianie, sabatajanie, sabatyści – nazwa nadawana różnym ugrupowaniom chrześc., które nawiązując do tradycji żyd. (gł. w dziedzinie liturgii), święciły sobotę (sabat, szabat) zamiast niedzieli, np. organizacja s. w XV w. w Finlandii i w XVI w. na Morawach, na Węgrzech oraz w Rosji (subbotniki); do s. należą także różne odłamy baptystów, np. zorganizowani w XVII w. w Anglii i Ameryce Sabbatarian-Baptists (Seventh-Day-Baptists), od których święcenie soboty przejęły niektóre odłamy adwentystów (adwentyzm).

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; zobacz sam: Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.