Semici, ludy semickie – termin wywodzący się z językoznawstwa (semickie języki), nie mający konotacji etnicznych, używany na określenie ludów zamieszkujących w starożytności Bliski Wschód (Żydzi, Asyryjczycy, Babilończycy, Aramejczycy, Fenicjanie, Arabowie i in.), wprowadzony w XVIII w., obecnie w nauce zarzucony; nawiązuje do Sema, jednego z potomków Noego; Księga Rodzaju (10, 21–31) podaje listę potomków Sema.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.