(hebr., ‘osiemnaście błogosławieństw’), Szmone esre, w judaizmie modlitwa stanowiąca najważniejszą część każdej z 3 obowiązkowych modlitw codziennych; Sz.e., początkowo zawierająca 18 błogosławieństw-próśb, jest też nazywana amida [‘stanie’], gdyż odmawia się ją na stojąco, lub w skrócie — tefila [‘modlitwa’]; muszą ją odmawiać wszyscy wierni, z twarzą zwróconą w kierunku Jerozolimy; nazwa modlitwy, treść i porządek zostały ustalone prawdopodobnie przez sanhedryn pod koniec I w. n.e.; 19. błogosławieństwo-prośbę, które weszło na stałe w skład Sz.e., dołączył Gamaliel II ok. 100 n.e.; jest to prośba o pokaranie heretyków, prawdopodobnie Żydów, którzy przyjęli chrześcijaństwo; błogosławieństwa można podzielić na 3 grupy: 3 pochwalne, 13 błagalnych, 3 dziękczynne.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.