Górny Śląsk – pojęcie geograficzno-historyczne, którym dla odróżnienia od Śląska Dolnego, określa się wschodnią część Śląska, obejmującą XV–XVIII w. tereny księstw: cieszyńskiego, karniowskiego, opawskiego, opolskiego, raciborskiego oraz państwa pszczyńskiego; w 1. połowie XIV w. w większości uzależnione przez Czechy, od 1526 pod panowaniem austriackich Habsburgów, od 1742 w państwie pruskim (bez Cieszyna, Opawy i Karniowa); w XIX wieku G.Ś. tworzył rejencję opolską; 1922, w wyniku plebiscytu na G.Ś. i powstań śląskich, jego wschodnia część została włączona do Polski i z częścią Śląska Cieszyńskiego utworzyła woj. śląskie; po II wojnie świat. pozostałe obszary G.Ś. (bez zaolziańskiej części Śląska Cieszyńskiego) włączono do Polski. Od 1999 r. G.Ś. znajduje się w woj. śląskim i opolskim.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.