Ziemia Święta, nazwa Izraela lub Palestyny w języku pielgrzymów chrześcijańskich, powszechnie używana od średniowiecza. Wyraża przekonanie o uświęceniu tego kraju obecnością Jezusa, co dotyczy szczególnie miejsca jego narodzin, śmierci i zmartwychwstania. Pielgrzymki do Ziemi Świętej stały się popularne od IV w. (znane przykłady to wizyta cesarzowej Heleny 326, gdy odnaleziono miejsce Golgoty i Grób Święty, oraz pobyt św. Hieronima ze Strydonu. Z końca IV w. zachowała się szczegółowa relacja pielgrzymującej z Hiszpanii Egerii). Postrzeganie tego kraju jako Ziemi Świętej stało się jednym z motywów wypraw krzyżowych, mających na celu uwolnienie miejsc świętych i chrześcijan Bliskiego Wschodu od dominacji muzułmańskich Arabów. Po krucjatach opiekę nad miejscami świętymi sprawowali głównie franciszkanie i mnisi prawosławni. W XX w. nastąpiło nasilenie pielgrzymek do Ziemi Świętej, w przeszłości długich, kosztownych i niebezpiecznych.

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.