Talgrün (Thalgrün) Stanisław (16.08.1843 Warszawa – grudzień 1899 Warszawa) – wiolonczelista. Kształcił się początkowo pod kierunkiem Abrahama Hermana w Warszawie, a następnie – u Auguste’a Franchomme w latach 1861–1863 w Conservatoire Nationale de Musique w Paryżu. Przez pewien czas grał w orkiestrze Theatre des Bouffes. W 1873 r. brał udział w kwartecie z Janem Angerem, Izydorem Liebrechtem i Emilem Stillerem. Występowali w Sali Harmonii i Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. Od 1874 r. grał w Orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie jako pierwszy wiolonczelista. Był także nauczycielem muzyki w Instytucie Głuchoniemych i Ociemniałych. Około 1890 r. brał udział w koncertach kameralnych organizowanych przez WTM wraz z Zygmuntem Noskowskim, Emilerm Stillerem, Władysławem Rzepką, Józefem Goebeltem i pianistą Stanisławem Bryknerem.

Bibliografia

• Archiwum Narodowego Konserwatorium Muzycznego w Paryżu. Album studentów.
• „EMTA” 1899, nr 50.
• „Prawda” 1899, nr 50.
• Ruch. Kalendarz encyklopedyczny, Warszawa 1888.
• „Ruch Muzyczny” 1857, nr 1; 1858, nr 46; 1861, nr 33.
• Suchecki R., Wiolonczela od A do Z, Kraków 1982.

Tekst na podstawie publikacji: Błaszczyk L.T., „Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny”, Warszawa 2014 (książka wydana dzięki wsparciu udzielonemu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce).