Jarociński Stanisław (13.11.1852 Łódź – 31.05.1934 Łódź) – przemysłowiec, działacz społeczny.

Stanisław Jarociński był synem bogatego przemysłowca łódzkiego – Zygmunta Jarocińskiego. Ukończył gimnazjum w Ostrowie, a następnie studiował na Akademii Handlowej w Lipsku. Powrócił do Łodzi i otworzył własny dom bankowy. Ożenił się z siostrą Maksymiliana Goldfedera, a Maksymilian – z jego siostrą Fanny. Dzięki tym małżeństwom Jarociński został wspólnikiem w banku Goldfedera. Posiadał akcje wielu łódzkich przedsiębiorstw. Był współzałożycielem, członkiem rad nadzorczych: Kolei Elektrycznej Łódzkiej, Widzewskiej Manufaktury, Towarzystwa Akcyjnego „Warrant”, członkiem Komitetu Giełdy i Komitetu Reprezentantów Zgromadzenia Kupców m. Łodzi.

Tak jak ojciec, wspierał finansowo Szkołę Rzemiosł i był prezesem Łódzkiego Towarzystwa „Talmud-Tora”. Przewodniczył Łódzkiemu Żydowskiemu Towarzystwu Dobroczynności. Angażował się w działalność Łódzkiego Żydowskiego Towarzystwa Ochrony Kobiet, Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców, Towarzystwa Żydowskich Szkół Średnich. Przewodniczył komisji żydowskiej Delegacji Szkolnej, która wspierała realizację programu asymilacji w szkołach żydowskich. Od 1914 r. przez rok zasiadał w Radzie Miejskiej, a w roku 1916 został przewodniczącym Komitetu Synagogi,

Z okazji jego 80. urodzin w łódzkiej prasie („Głos Poranny” 1932, nr 304) ukazał się tekst na temat jego wielkich zasług dla rozwoju miasta i społeczności Łodzi. Stanisław Jarociński zmarł w 1934 r. i został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu przy ul. Brackiej. 

Bibliografia:

• Jarociński Stanisław, [w:] A. Kempa, M. Szukalak, Żydzi dawnej Łodzi. Słownik biograficzny, Łódź 2001, t. 1, s. 76.