Miejscowość założona w 1639 r. jako osada Tadeusza Wydry Polkowskiego. Jej mieszkańcy zajmowali się głównie wytopem żeliwa i rudy darniowej. W 1777 r. z fundacji króla Stanisława Augusta Poniatowskiego wzniesiono w Narewce kościół katolicki, a w 1864 r. zbudowano cerkiew prawosławną. Po trzecim rozbiorze Polski gmina Narewka znalazła się pod zaborem rosyjskim.

Podczas I wojny światowej miasteczko nie uległo zniszczeniu. Liczyło wówczas 1200 mieszkańców. Znajdowały się tu niewielkie zakłady przemysłowe: huta szkła, terpentyniarnia, młyn wodny, wiatrak, funkcjonowało tu ok. 30 sklepików. Skład narodowościowy gminy był bardzo zróżnicowany: zamieszkiwali tu mieszkańcy pochodzenia polskiego, białoruskiego i żydowskiego.

Po wysiedleniach z czasów II wojny światowej większość mieszkańców powróciła w swoje rodzinne strony.

W latach 80-tych na terenie Gminy Narewka został wybudowany zbiornik wodny „Siemianówka”, którego powierzchnia wynosi 3250 ha.

 

Print