Prawa miejskie przed 1291; 1306 spalony przez Litwinów, 1331 — przez Krzyżaków; odbudowany przez Kazimierza III Wielkiego; rozwój gosp. XIV–XVI w., ośrodek rzem. (m.in. piwowarstwo, kuśnierstwo) i handl.; miasto król.; starostwo niegrodowe; zniszczony w czasie najazdu szwedzkiego w poł. XVII w.; od 1793 w zaborze prus., od 1807 w Księstwie Warsz., od 1815 w zaborze ros. (Królestwo Pol.); w XIX w. ośrodek m.in. garncarstwa i szewstwa oraz warzywnictwa; od 1905 niewielka fabryka narzędzi roln.; 1870–1919 pozbawiony praw miejskich; podczas okupacji niem. 1939–45 wcielony do III Rzeszy, większość mieszkańców wysiedlona do GG. — 1,6 tys. mieszk. (2011), najmniejsze pod względem powierzchni miasto w Polsce (0,99 km2). Lokalny ośrodek handl.-usługowy regionu roln. z niewielkimi zakładami przemysłu spoż. (wyroby cukiernicze, konserwy warzywno-mięsne); Tow. Miłośników Stawiszyna. Miasto zachowało średniow. układ urb. z prostokątnym rynkiem (pl. Wolności) pośrodku i otaczającą go zabudową z XIX w. Gotycki kościół parafialny Św. Bartłomieja (ok. poł. XIV w.).

Treść hasła została przygotowana na podstawie materiałów źródłowych PWN.