Lewak Arnold Aron (29.12.1902 Kielce – 07.11.1976 Katowice) – pianista, skrzypek, altowiolista, dyrygent.

Był synem Jakuba. Kształcił się w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej w Łodzi i tam działał. Prowadził m.in. zespół instrumentalny w Grand Hotelu, w latach 1927–1930 w Krakowie, w 1931–1932 w Zakopanem. Od 1933 r. działał w Katowicach, na krótko przed wybuchem wojny był członkiem zespołu instrumentalnego Banda w Krakowie. W czasie wojny więzień obozów koncentracyjnych. Po wojnie był kierownikiem muzycznym Teatru Satyry w Łodzi, w latach 1947–1950 prowadził zespół rozrywkowy w Katowicach, następnie był instruktorem w domach kultury w Katowicach i Gliwicach oraz akompaniatorem w katowickiej Estradzie. W latach 1958–1968 korepetytor solistów w Operetce Śląskiej w Gliwicach. Komponował muzykę taneczną.

Bibliografia:

• Adrjański Z., Kalejdoskop estradowy. Leksykon polskiej rozrywki 1944–1989. Artyści, twórcy, osobistości, Warszawa 2002.
• Lerski T.M., Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Muzyka – teatr – film, Warszawa 2007.
• Lerski T., Syrena Record. Pierwsza polska wytwórnia fonograficzna = Poland’s First Recording Company 1904–1939, przedm. J. Kański, tł. ang. B. Dudycz-Hajgiel, Warsaw–New York 2004.

Tekst na podstawie publikacji: Błaszczyk L.T., „Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny”, Warszawa 2014 (książka wydana dzięki wsparciu udzielonemu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce).