Rysz Joachim (1851 ? – 08.06.1924 Warszawa) – waltornista, dyrygent orkiestr symfonicznych.

Ojciec Jerzego, Alberta, Leona i Moe. Pochodził z licznej rodziny muzyków. Kształcił się w grze na skrzypcach i waltorni oraz dyrygenturze w Instytucie Muzycznym w Kijowie. Przez ok. 30 lat był dyrygentem orkiestr w wojsku rosyjskim, m.in. 14 Jamburskiego Pułku Ułanów w Pińczowie, 6 pułku strzelców w Kielcach, gdzie w 1899 r. zorganizował i prowadził amatorską orkiestrę symfoniczną. Uczył też gry na fortepianie i wszystkich instrumentach „rżniętych i dętych”. Wystąpiwszy w 1904 r. z wojska, przez kilkanaście lat grał na waltorni i skrzypcach w: Orkiestrze Filharmonii Warszawskiej, a następnie Orkiestrze Teatru Wielkiego w Warszawie. W ostatnich latach życia pracował w różnych mniejszych zespołach instrumentalnych.

Bibliografia:

• Błaszczyk L.T., Dyrygenci polscy i obcy w Polsce działający w XIX I XX wieku, Kraków 1964.
• Gabrilovič A., Muzykal’nyj kalendar’, spravočnaja i zapisnaja knižka, Sankt Petersburg 1904–1914.
• „Rytm” 1924, nr 6 (10).

Tekst na podstawie publikacji: Błaszczyk L.T., „Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny”, Warszawa 2014 (książka wydana dzięki wsparciu udzielonemu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce).