Dawid ben Arie Lejb z Lidy (ok.1650 – 1696) – rabin.

Pochodził z rabinackiej rodziny z terenów Litwy. W latach 1671–1677 sprawował funkcję rabina Lidy. W kolejnych latach był rabinem w Ostrogu, w Moguncji (do 1681) i wreszcie w gminie aszkenazyjskiej w Amsterdamie. Dawid ben Arie Lejb napisał wiele ksiąg, spośród których dużą popularność osiągnęła księga o studiowaniu Tory – Ir Dawid (hebr. Miasto Dawida). Po oskarżeniach o plagiat oraz o sympatie sabataistyczne Dawid ben Arie Lejb został zmuszony do opuszczenia Amsterdamu. Udało mu się udowodnić swoją niewinność na Sejmie Czterech Ziem (hebr. Waad Arba Aracot), stanowiska rabina nie odzyskał. Zamieszkał we Lwowie. W późniejszych latach jeden z jego synów, Pesachian, oraz wnuk, Dawid Beniamin, pełnili również funkcję rabina Lidy.