Tom Konrad (09.04.1887 Warszawa - 09.08.1957 Los Angeles) - aktor, artysta kabaretowy, tekściarz, scenarzysta.
Tom przyszedł na świat w Warszawie jako Konrad Kusewicki (jako dorosły człowiek zmienił nazwisko na Runowiecki, a następnie funkcjonował pod pseudonimem Konrad Tom) w dobrze sytuowanej rodzinie żydowskiej. Uczęszczał do Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców. Po jej ukończeniu parał się dziennikarstwem, pisał teksty satyryczne. W 1909 r. nawiązał współpracę z Arnoldem Szyfmanem i razem z nim tworzył kabaret Momus. Początkowo pisał dla niego teksty, a potem również występował.
Od 1914 r. działał w innych warszawskich scenkach zarówno jako aktor, konferansjer, a później także reżyser – w Teatrze Komedia, rewiowym teatrzyku Miraż, Teatrze Nowoczesnym oraz w Czarnym Kocie. W 1919 r. związał się z teatrzykiem Qui pro Quo, w którym tworzył do końca jego istnienia w 1931 roku. W 1925 r. razem z Andrzejem Włastem przez 2 sezony prowadził teatr rewiowy Perskie Oko. Po zamknięciu Qui pro Quo pracował dalej dla Bandy, Reksa, Cyganerii, Cyrulika Warszawskiego. Tom był chyba najwszechstronniejszą postacią polskiego kabaretu – autorem tekstów, konferansjerem, reżyserem, aktorem. Specjalizował się w szmoncesie – pisał skecze oparte na humorze żydowskim, które też wykonywał. Warto wspomnieć, że to właśnie Konrad Tom jest autorem najbardziej znanego szmoncesu pt. Sęk.
Konrad Tom to nie tylko teatr i scena, bowiem w latach 30. XX w. zajmował się również filmem. Tworzył scenariusze, dialogi, reżyserował i grał – Sto metrów miłości, Romeo i Julcia, Czy Lucyna to dziewczyna, Manewry miłosne, Pani minister tańczy. Na podstawie jego utworów powstały scenariusze filmów w jidysz – Jidl mitn fidl oraz Mamele.
We wrześniu 1939 r. Konrad Tom znalazł się we Lwowie. Objął kierownictwo Lwowskiego Państwowego Teatru Miniatur. Razem z zespołem objeżdżał dawne polskiego ziemie zajęte przez ZSRR. W 1941 r. dołączył do zespołu przy II Korpusie Polskim w ZSRR. Szlakiem bojowym Armii Andersa dotarł na Bliski Wschód a następnie do Włoch. Tam stworzył scenariusz do filmu wyreżyserowanego przez Michała Waszyńskiego Wielka droga o zesłańcach na Syberię, którzy szli szlakiem walk Armii Andersa przez Iran, Egipt aż do Włoch. Z Włoch wyjechał do Londynu, odmówił powrotu do Polski. W 1948 r. władze komunistyczne Polski pozbawiły Konrada Toma polskiego obywatelstwa. Ostatecznie wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł 9 sierpnia 1957 roku. O tym, w jak trudnych warunkach tam żył, świadczy to, że po jego śmierci znajomi zorganizowali zbiórkę na pokrycie kosztów jego pogrzebu. Został pochowany na cmentarzu Hillside Memorial Park.
