Celnikier Izaak (08.05.1923 Warszawa – 11.11.2011 Paryż) – malarz i grafik pochodzenia żydowskiego.

W latach 1941–1943 przetrzymywany w getcie białostockim, następnie więziony w obozach koncentracyjnych (m.in. w Stutthof, Auschwitz, Sachsenhausen i Flossenburgu). W 1945 r. przebywał w sowieckim obozie w Šumperku na Morawach, skąd uciekł do Pragi. Tam w latach 1946–1952 studiował malarstwo monumentalne pod kierunkiem Emila Filli w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej. W latach 1947–1948 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jeden z organizatorów i uczestnik Wystawy Młodych Plastyków w Arsenale w Warszawie (1955). Od 1957 r. mieszkał we Francji. W twórczości Celnikiera dominuje tematyka żydowska: Zagłada (Getto, 1949; cykl Birkenau, 1992), motywy biblijne (cykl Pieśń nad Pieśniami, 1978–1982; Estera 1979), pejzaże z Izraela (cykl Masada, 1971–1982). Malował także portrety i martwe natury. W pracach tych, zwykle nacechowanych silną ekspresją, forma plastyczna odgrywa przede wszystkim rolę nośnika uczuć i emocji.

Grafiki Izaaka Celnikiera można zobaczyć w Centralnej Bazie Judaików Polin 

© Treść hasła pochodzi z serwisów wiedzowych PWN; zobacz sam: Encyklopedia PWN, Słowniki języka polskiego i Słowniki obcojęzyczne.