Lipski Stanisław Samuel (09.04.1880 Warszawa – 06.10.1937 Kraków) – pianista, kompozytor, pedagog.

Uczył się gry na fortepianie początkowo prywatnie w Krakowie. Studia muzyczne odbywał w latach 1892–1900 w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego tamże pod kierunkiem Władysława Żeleńskiego w zakresie gry na fortepianie i harmonii, w latach 1900–1902 – w grze na fortepianie pod kierunkiem Ernesta Jedlički i Paula Lutzenki, w teorii – u Hugona Leichtentritta w Berlinie, w latach 1902–1904 w Konserwatorium Towarzystwa Przyjaciół Muzyki w Wiedniu w grze na fortepianie pod kierunkiem Malwiny Brée i Teodora Leszetyckiego, a u Roberta Fuchsa w kompozycji. W 1904 r. osiadł na stałe w Krakowie, koncertował, a w latach 1910–1932 uczył w Konserwatorium Towarzystwa Muzycznego oraz komponował. W okresie 1926–1928 uczył ponadto w Konserwatorium Muzycznym w Katowicach. Komponował muzykę kameralną, fortepianową, a zwłaszcza wokalną – pieśni solowe i chóralne.

Bibliografia:

• 75 lat Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie, red. M. Drobner, A. Frączkiewicz, A. Rieger, Kraków 1963.
• Encyklopedia muzyczna PWM, t. 5, red. E. Dziębowska, Kraków 1997.
• Krakowska szkoła kompozytorów 1888–1988, [w:] 100-lecie Akademii Muzycznej w Krakowie, red. T. Malecka, Kraków 1992.
• Kraków muzyczny 1918–1939, red. M. Drobner, T. Przybylski, Kraków 1980.
• Leksykon polskich muzyków pedagogów urodzonych po 31 grudnia 1870 roku, red. K. Janczewska-Słomko, Kraków 2008.
• Łoza S., Czy wiesz, kto to jest?, Warszawa 1938.
• Oberc A., Pieśni solowe Stanisława Lipskiego, [w:] 100-lecie Akademii Muzycznej w Krakowie, red. T. Malecka, Kraków 1992.
• Przybylski T., Kompozytorzy krakowscy 1888–1945, [w:] 100-lecie Akademii Muzycznej w Krakowie, red. T. Malecka, Kraków 1992.
• Reiss J., Almanach muzyczny Krakowa 1780–1914, t. 1–2, Kraków 1939.
• Słownik muzyków polskich, t. 1, red. J. Chomiński, Kraków 1964.

Tekst na podstawie publikacji: Błaszczyk L.T., „Żydzi w kulturze muzycznej ziem polskich w XIX i XX wieku. Słownik biograficzny”, Warszawa 2014 (książka wydana dzięki wsparciu udzielonemu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Stowarzyszenie Żydowski Instytut Historyczny w Polsce).