Caro Oscar (1852 Wrocław  – 1931 Jelenia Góra) – żydowski przedsiębiorca, działający w Gliwicach.

Oscar Caro urodził się w bogatej rodzinie przemysłowców żydowskich wywodzącej się z Wrocławia. Jego dziadek Moritz Izaak Caro założył w 1807 r. firmę „Handelsgesellschaft M. J. Caro – Eisenhandel” we Wrocławiu. Jego ojciec Robert Caro założył w 1848 r. hutę „Hermina” w Łabędach koło Gliwic. W tym okresie rodzina Caro przeniosła się z Wrocławia do Gliwic[1.1].

Po śmierci ojca w 1875 r. Oscar Caro objął kierownictwo w rodzinnej firmie. Zajął się górnośląską gałęzią firmy, a jego brat Georg (1849 Wrocław – 1913 Wilkendorf) – wrocławską. W 1887 r. był jednym ze współzałożycieli Związku Walcowni Górnośląskich i Związku Walcowni Niemieckich[1.2].

W 1883 r. Oscar Caro i jego brat stali się właścicielami huty „Julia” w Bobrku pod Bytomiem. W 1887 r. doprowadził do połączenia huty „Hermina” w Łabędach z firmą „Heinrich Kern & Co” (fabryka drutu) i hutą „Baildon” w Katowicach. W wyniku  fuzji powstał koncern Oberschlesische Eisenindustrie A.G.für Bergbau und Hüttenbetrieb. Później dołączono do niego także hutę „Silesia” w Rybniku. Dyrektorem generalnym całego przedsiębiorstwa stał się Oscar Caro. W 1908 r. firma przejęła zakłady metalowe położone w wiosce Osowiec Śląski pod Opolem. Tymczasem jego brat Georg rozbudował wrocławską część rodzinnej firmy, a w 1910 r. doprowadził do połączenia firm M. J. Caro & Sohn, Eduard Lindner i Jacob Ravene & Söhne z 40 filialnymi firmami. Powstało w ten sposób przedsiębiorstwo Deutscher Eisenhandel A.G. o kapitale 23 milionów marek.

Oscar Caro ożenił się z Florą, córką architekta Salomona Lubowskiego. Miał z nią syna Roberta i córkę Idę Helenę[1.3]. W 1905 r. Oscar wycofał się z zarządu firmy i przeprowadził z Gliwic do Jeleniej Góry, gdzie zmarł.