Caro Jecheskiel (Ezechiel) (1844 Pniewy – 1915 Wiedeń) – rabin, nauczyciel, radny miasta Lwowa. 

Ukończył gimnazjum w Bydgoszczy a następnie studia filozoficzne i orientalistyczne na uniwersytecie wrocławskim oraz w Żydowskim Seminarium Teologicznym. Doktorat obronił w Heidelbergu. Początkowo pracował jako nauczyciel w Łodzi, potem jako rabin w Tczewie, Gniewie oraz Erfurcie, a od 1882 r. w Pilznie. Od 1891 r. związał się z Lwowem. Został rabinem w synagodze postępowej, a następnie od 1898 r. rabinem lwowskiej gminy żydowskiej. W 1898 r., w związku z głośnym procesem czeskiego Żyda, Hilsnera, który został oskarżony o zamordowanie chrześcijańskiej dziewczyny w celach rytualnych, rabin Caro złożył w synagodze uroczystą przysięgę uniewinniającą wyznawców judaizmu od oskarżenia o używanie chrześcijańskiej krwi do celów rytualnych. Polemizował również w tej kwestii z Aleksandrem Czołowskim na łamach lwowskiej prasy.

Caro przyczynił się do poprawy nauczania religii żydowskiej w szkołach lwowskich. Był autorem programu nauczania religii mojżeszowej w szkołach ludowych, wydziałowych i średnich oraz Chrestomatii biblijnej ze słownikiem hebrajsko-polskim. Wspierał inicjatywę utworzenia we Lwowie Żydowskiej Biblioteki Gminnej. Od 1902 r., przez dekadę kierował Zakładem dla Kształcenia Nauczycieli Religii Mojżeszowej we Lwowie. Został wybrany do Rady Miasta Lwowa. Rabin Caro zajmował się historią. Na prośbę burmistrza Tczewa z okazji 25-lecia autonomii miasta opublikował jego historię Ein Vierteljahrhundert städtischer Verwaltung in Dirschau (1880). Natomiast wyniki swoich badań nad historią Żydów lwowskich opublikował w pracy Geschichte der Juden in Lemberg von den ältesten Zeiten bis zur ersten Teilung Polens im J. 1792. Jego teksty oraz kazania ukazywały się w periodykach, takich jak na przykład „Jüdische Literaturblatt”.

Bibliografia:

• Borzymińska Z., Caro (Karo) Jecheskiel (Ezechiel), [w:] Polski Słownik Judaistyczny, oprac. Z. Borzymińska, R. Żebrowski, t. 1, Warszawa 2003, ss. 251–252.