Chajes Wiktor (29.09.1875 Lwów – 1941?) – działacz społeczny i polityczny, bankier, wiceprezydent Lwowa 

Chajes już jako nastolatek zaangażował się w działalność polityczną. Został usunięty z lwowskiego gimnazjum im. Franciszka Józefa za działalność narodową. Przeniósł się do Przemyśla, ale tam również był karany, w tym również więzieniem, za antyaustriackie wystąpienia. Na studia wyjechał do Akademii Handlowej w Berlinie.

Do Lwowa wrócił dopiero w 1895 roku. W 1900 r. założył razem ze szwagrem dom bankowy „Schütz i Chajes”. Początkowo był zwolennikiem asymilacji, ale zaczął sympatyzować również z syjonizmem. Bardzo angażował się społecznie zarówno na rzecz Żydów jak i społeczności polskiej. Przed I wojną światową wspierał ruch strzelecki, a następnie Legiony Polskie. Od 1913 r. działał także w Radzie Miasta Lwowa. 

Po 1918 r. Chajes także pełnił funkcję radnego, współorganizował Targi Wschodnie we Lwowie. Był założycielem Muzeum Żydowskiego we Lwowie. W latach 1929–1935 był prezesem Zarządu Żydowskiej Gminy Wyznaniowej we Lwowie. Od 1930 do 1939 r. pełnił funkcję wiceprezydenta Lwowa. 

We wrześniu 1939 r. był współorganizatorem i wiceprezesem Komitetu Pomocy Żołnierzom we Lwowie. Został aresztowany przez NKWD i najprawdopodobniej zamordowany w Starobielsku.

Chajes był autorem pracy Sześć lat Gminy Wyznaniowej we Lwowie oraz wspomnień „Semper fidelis”. Pamiętnik Polaka wyznania mojżeszowego z lat 1926–1939[1.1].